Pampry z czarnego rynku czyli o odlewnictwie słów kilka

Hej kochani!

Dzisiaj chciałbym podzielić się z Wami kilkoma przemyśleniami w związku z spopularyzowanym ostatnimi czasy w nadwiślańskiej krainie procederem odlewania pacyn. Motorem napędowym moich rozważań jest oczywiście pewna urocza parka z pięknego miasta Łodzi, oraz kłótnie związane z ich działalnością mające miejsce na łamach rozmaitych grup na portalu niejakiego Marka Cukiergóry, zwłaszcza tych związanych ze oldhammerami, middlehammerami itp, jako bardziej opłacalnymi w odlewaniu i wyprodukowane w technologii ułatwiającej odlewanie (pozdrawiam osoby które próbowałyby podrobić współczesne plastiki).

   Chyba najważniejsza rozterką jest pytanie czy warto kupować takie modele. Dla mnie ten temat zdaje się być względnie jasny - Jeśli godzimy się na nieszczególnie przewidywalną jakość (nie żeby GW w czasie produkci tamtych modeli miało jakąś znacznie lepszą) i przede wszystkim jeśli nie planujemy kiedykolwiek sprzedawać tych modeli! Bo o ile nie widze nic złego w tym, że będę mógł sobie zagrać np w Mordheim na trudno dostępnych wzorach przeznaczonych do tej gry w przystępnej cenie... ale liczę się z tym że tylko na użytek własny.

   Oczywiście w trakcie lektury poprzedniego paragrafu część z Was mogła doznać głębokiego bólu ujścia okrężnicy i generalnie herzklekotów wszelakich... Wszakże to przeczy idei kolekcjonerstwa! I zasadniczo się z tym zgadzam... natomiast stanowczo wypieram się miana kolekcjonera :) Dla mnie istotą zabawy nie jest zbieranie antycznych grudek ołowiu a granie w gry ładnie pomalowanymi i możliwie najbardziej klimatycznymi pacynkami! I ciężko mi ukryć, że to bardziej kolekcjonerskie podejście zalatuje mi niestety snobizmem.

   W całym zagadnieniu oczywiście ciężko wyzbyć się hipokryzji, wszakże kupując odlewy wspieram ten proceder, przykładam rękę do szerzenia się bezprawia i ogólnie temat cuchnie kałem. I jest to prawda, natomiast w ograniczonym zakresie.

   Nie chcę tutaj usilnie doszukiwać się argumentów mających na celu zamaskowanie mojej niekonsekwencji w tym temacie, ale po pierwsze- właściciel praw do tych wzorów już z nich nie korzysta i w żaden sposób nie kapitalizuje. Zatem kupując kopię nie doprowadzamy do konfliktu interesów między właścicielem praw a podłym podrabiaczem. W czyje interesy więc to godzi? Może kolekcjonerów, którzy za te same wzory odlane 15-30 lat wcześniej i z trochę innego stopu metali płacą/zapłacili wielokrotność kwoty którą wydałem ja? No chyba nie do końca bo ich wartość jako unikatów i oryginałów jest dokładnie taka sama.... Jedyną więc stroną która ponosi szkody na wskutek w/w procederu jest ego i osobista duma kolekcjonerów!

Kuuurła jakie drogie te dog of łory

   Naturalnie, zachowanie odlewników jest godne nagany w związku z faktem że zazwyczaj niedostatecznie klarownie ( tudzież wcale) nie informują potencjalnych nabywców o nieoryginalnym charakterze sprzedawanych ludków, ale nie oszukujmy się. Jeśli na popularnym polskim portalu aukcyjnym pojawia się kompletna banda do mordheima o cenie rynkowej oscylującej wokół 150 funtów brytyjskich za cenę 115 peelenów to naprawdę nie trzeba być geniuszem żeby domyślić się że coś jest nie tak.

  

Abstrakcyjnie więc zaryzykuję tezę godną polaka-nosacza sundajskiego że odlewy są tak długo akceptowalne, jak długo są tanie. Nie wprowadzają bowiem natenczas w błąd i nie udają wyrobów oryginalnych.

   Mam nadzieję że nie poniosę zbyt surowej kary w internetach za moje tezy, liczę na rzeczową i serdeczną dyskusję na ten temat. Oczywiście mój felieton nie miał nikogo obrażać ani zachęcać do zachowań niezgodnych z prawem, stanowić miał jedynie podstawę do wymiany myśli :)